Zakaz zrzeczenia się alimentów

Już w orzecznictwie międzywojennym była uznawana zasada zakazu zrzeczenia się alimentów. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 1933 r. (C.I. 529/33) obowiązek małżonków dostarczania sobie nawzajem wsparcia i pomocy oraz żywienia, utrzymywania i wychowania swych dzieci polega na prawie do życia jednostki i solidarności rodzinnej, postanowienia więc prawa w tej mierze wchodzą w zakres porządku publicznego, a tym samym nie może mieć znaczenia zrzeczenie się przez osobę uprawnioną samego prawa do alimentów natomiast zrzeczenie się dochodzenia oznaczonych ściśle i likwidowalnych żądań alimentarnych nie dotyczy porządku publicznego, żądania te bowiem mogły ulec zaspokojeniu bądź też okazać się zbędne ze względu na zaszłą zmianę w materialnym położeniu i stosunkach stron.