Odpowiedź na to pytanie może być nieco zaskakująca. Polskie prawo, przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nakłada w określonych przypadkach obowiązek alimentacyjny (który to został już szczegółowo opisany na niniejszej stronie).
Problem z niepłaceniem alimentów jest niestety zjawiskiem wyraźnie dostrzegalnym.
To jednoznacznie negatywne zjawisko zauważył także ustawodawca, który w celu walki z tym problemem wprowadził dotkliwe sankcje za niewywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego, w tym te najbardziej poważne – sankcje karne.
Zgodnie bowiem z art. 209 §1 Kodeksu karnego niepłacenie alimentów jest przestępstwem.
Osoba, która uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego
- określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową,
- jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych
- albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Przepis ten uznać za dość surowy, co stanowi wyraz słusznej dezaprobaty dla tego typu działania. Co więcej, Kodeks wprowadza również kwalifikowany typ przestępstwa niealimentacji, zagrożony wyższą karą.
Jeżeli niezapłacenie zapłaty alimentów naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, sprawca może zostać pozbawiony wolności nawet na okres 2 lat (art. 209 §1a KK).
Niealimentacja jest przestępstwem ściganym na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego.
Jednakże, jeżeli osobie uprawnionej do alimentów przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, wówczas ściganie odbywa się z urzędu.
Odpowiadając więc na postawione na wstępie pytanie – niepłacenie alimentów może mieć poważne konsekwencje, w tym nawet karę więzienia.