Rozwiązanie przysposobienia a zasady współżycia społecznego

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 1979 r. (IV CR 446/79) dążenia do uzgodnienia stanu prawnego z prawdziwym pochodzeniem przysposobionego od jego naturalnych rodziców zasługują na akceptację ze strony sądu, zwłaszcza, że interes przysposabiającego może być zabezpieczony przez zasądzenie odpowiedniej renty lub wydanie orzeczenia ustalającego, które przesądza tylko samą zasadę utrzymania obowiązku alimentacyjnego względem przysposabiającego na przyszłość. Okoliczność, że obok takich motywów powództwo przysposobionego o rozwiązanie przysposobienia zaspokaja też jego interesy majątkowe nie czyni żądania pozwu sprzecznym z zasadami współżycia społecznego.