Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 października 2023 r. (V KK 236/23Wyrok) stwierdził, że w wypadku przestępstw wieloczynowych (vel zbiorowych), do których należy występek z art. 209 § 1 k.k., nie ma stanu rzeczy osądzonej, jeśli uprzednie prawomocne skazanie dotyczy tylko fragmentu zarzuconego później czynu. Uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego w okresie nieobjętym prawomocnym skazaniem jest już nowym czynem przestępnym pociągającym dalszą odpowiedzialność karną, przy czym granice czasowe kolejnego przestępstwa powinny być dokładnie określone, z uwzględnieniem treści poprzedniego wyroku skazującego.
Orzeczenie to zapadło na skutek kasacji Prokuratora Generalnego w sprawie w której oskarżony został skazany za przestępstwo popełnione w okresie od 28 września 2020 r. do 31 maja 2021 r., podczas gdy za występek z art. 209 § 1 k.k.,., na szkodę tego samego pokrzywdzonego, popełniony w okresie od 1 grudnia 2019 r. do 19 lipca 2020 r., od 28 września 2020 r. do 30 listopada 2020 r. oraz od 1 stycznia 2021 r. do 31 maja 2021 r., oskarżony został już skazany wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Sochaczewie z dnia 9 maja 2022 r. o sygn. akt II K 603/21.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy przychylił się do wniosku kasacji Prokuratora Generalnego, uchylił wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Sochaczewie z dnia 16 stycznia 2023 r., sygn. akt II K 456/21 i przekazał sprawę temuż Sądowi do ponownego rozpoznania, w toku którego wydane zostanie orzeczenie uwzględniające powyższe uwagi i pozbawione opisanych mankamentów.